Wniosłeś pozew o rozwód, przekonany o słuszności tego posunięcia. Myliłeś się jednak. Żona nie wyraża zgody na rozwód, twierdząc, że ponosisz wyłączną winę za rozpad małżeństwa. Czujesz, że sąd może przyznać jej rację.
Jednak nie mieszkasz z żoną, chciałbyś mieć zagwarantowane prawo do spotykania się z dziećmi i ustaloną wysokość alimentów. Zależy Ci też na zniesieniu wspólności majątkowej.
Zmieniasz więc żądanie swojego pozwu na orzeczenie separacji.
Pofantazjujmy.
Pod zmienionym szyldem sprawa toczy się przez kolejne miesiące ponieważ żona nie rezygnuje z wykazywania Twojej winy. W tym czasie odkrywasz okoliczności, o których nie miałeś wcześniej pojęcia, a które pozwalają przypuszczać, że może nie jesteś wyłącznie winny rozkładowi pożycia.
Masz wątpliwości, co robić? Może jednak rozwód? Skąd masz wiedzieć do jakich konkluzji dojdzie sąd?
Proponuję: zmień żądanie (tak, znowu… nic nie szkodzi…) na „orzeczenie rozwodu ewentualnie separacji.”
Fachowo tak sformułowane żądanie nazywa się żądaniem alternatywnym.
Jeśli zgłosisz takie żądanie, sąd będzie najpierw badał czy dopuszczalne jest orzeczenie rozwodu, a jeśli dojdzie do wniosku, że nie – orzeknie separację.
Powyższy przykład obrazuje, że do czasu wydania wyroku przez sąd I instancji można dowolnie kształtować żądanie pozwu. Możliwa jest zatem zarówno zmiana żądania z rozwodu na separację, jak i odwrotnie.
Takiej dowolności nie masz jednak przed sądem II instancji. Tam możliwa jest już tylko zmiana w jedną stronę: z rozwodu na separację.
Dodam tylko, że zmieniając żądanie nie wnosisz dodatkowych opłat sądowych.
P.S. Pozdrowienia dla Tomasza, który zainspirował mnie do dzisiejszego wpisu. Mam nadzieję, że rozwiałam Jego wątpliwości.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }